Volle leegte, of lege volheid?
De uitspraak Nada Brahma is een eeuwenoude wijsheid in Sanskriet, en wordt vaak gezongen als een mantra. Het betekent: alles is trilling. Dat is echt een waanzinnig idee vind ik. Alles is dus eigenlijk muziek, en wij worden als snaren op een grote kosmische piano in trilling gebracht door een soort oerklank. Die oerklank stel ik me voor als het geluid van een goede klankschaal. De trilling die je hoort voelt als het ware stiller dan stil en tegelijkertijd allesomvattend. Als je je er voor open stelt vult het je hele wezen met ruimte, als een innerlijke schoonmaak, en opent het een diepe verbinding met het universum.
De stilte die volgt op het (samen) zingen van mantra’s is ook heel bijzonder. Alsof de ruimte nog nazindert door de muziek en de intenties van de mantra’s die net zijn gezongen. Volle leegte, of lege volheid?
Het goede nieuws is dat je om dit te ervaren helemaal niet ‘goed’ hoeft te kunnen zingen, want daar gaat mantra-zingen niet over. Je hoeft je je alleen maar mee te laten voeren door het herhalende karakter van de melodie, het ritme en de tekst. Vanzelf wordt er daardoor iets aangeraakt en geopend in je.