Vanmorgen, terwijl ik langs de Amstel wandelde met onze hond, liep ik al mijmerend na te denken over wat ik zou schrijven over het onderwerp van deze maand…spontaniteit.
Spontaniteit komt recht uit het hart, het is een vuurtje dat plots opvlamt van enthousiasme. Spontaniteit heeft ruimte nodig…het kan ontstaan daar waar geen tijd, planning of indeling bestaat. Het kan je ineens verrassen als je op je fiets zit zonder bestemming, dat je dan bijvoorbeeld verlangen voelt om in even in het gras te gaan liggen. Zonder een kleed, languit in het gras…
Ons dagelijks leven bestaat uit een aaneenschakeling van afspraken, een constant organiseren van onze korte tijd hier op deze mooie aardbol die bovendien steeds sneller lijkt te gaan. We hopen dat we zo vat houden op ons leven, kunnen presteren en er zo weinig mogelijk onverwachte verstoringen zullen zijn.
Spontaan heeft vele synoniemen/betekenissen, van ‘ongepland, onberekend, impulsief, gedachteloos, onbelemmerd, onbekommerd.
Vooral dat laatste, onbekommerd, spreekt zo tot mijn verbeelding. De belemmeringen spontaan te zijn zijn talloos:
Als je het van vroeg tot laat druk hebt, je zorgen maakt, veel verantwoordelijkheid draagt, of als je je niet op je gemak voelt, als je jonge kinderen hebt, of oude ouders die zorg nodig hebben…of als je zelf ziek bent of veel hebt meegemaakt, verdriet en pijn hebt gehad dan is je hart wat minder open…gewoon omdat je je hoofd erbij moet houden of omdat je het leven niet zomaar vertrouwt of onveilig voelt dan is spontaniteit meestal ver te zoeken.
Als het je moeite kost om tijd voor jezelf te maken merk je vanzelf dat je spontaniteit wat afneemt, stop dan even, haal diep adem en neem de tijd om eens te kijken wat er in je hart leeft, brandt daar nog een vuurtje dat met wat mijmeren spontaan kan ontvlammen?
Ga lekker in het gras liggen, op dat bankje zitten in de zon, voel de warmte op je wangen, neem zonder reden de pont naar de overkant en terug en voel de wind in je gezicht of neem een kop koffie en maak een praatje op het terras waar je altijd voorbij loopt. Neem een frisse duik juist als je er eigenlijk geen tijd voor hebt. Pak op vrijdagmiddag je tentje en een slaapzak in en bind die op je fiets, zomaar een nachtje weg, dat naderhand voelt als een week…tijd krijgt een andere betekenis…Af en toe op de rem staan en de tijd nemen en om je heen kijken, je verwonderen over al het moois dat je ziet…daarvan gaat je hart weer te openen, krijgt het weer ruimte, doe het eens of vaker, het levert altijd iets op…
