Vergeven is geen trucje. (Maar wel een keuze); Nynka Delcour

Vergeven is geen trucje. (Maar wel een keuze) “We worden niet een slachtoffer door wat er met ons gebeurt, maar doordat we vasthouden aan de slachtofferrol.”
Hoewel ik het eens ben met deze uitspraak van holocaust-overlever en therapeut Edith Eva Eger in haar boek De Keuze, ligt ook de misvatting op de loer dat het dus je eigen schuld is als je je wél slachtoffer voelt.
Ben je boos, bang, gekwetst, ziek, verdrietig? Ligt aan je eigen houding: moet je maar beter vergeven. Natuurlijk is dit niet wat Edith bedoelt. Vergeven is geen trucje of quickfix.
Ze wil hiermee zeggen dat we altijd een innerlijke keuze hebben hoe we met trauma omgaan. Maar eenvoudig is dat niet, dat vraagt namelijk moed. Moed om de pijn of de angst die je voelt echt aan te kijken en te voelen, te omarmen, te uiten en daardoor los te laten. Want als je dat niet doet blijf je eigenlijk hangen in de overtuiging dat je onvrij bent en een slachtoffer van iets dat jou van buitenaf is aangedaan. Je zou ook kunnen zeggen; echte vrijheid zit dus van binnen, en niet in het veranderen van de uiterlijke omstandigheden of in het schuld geven aan iets of iemand die jou iets heeft aangedaan.
Lijden hoort bij het leven, maar hoe we met lijden omgaan is een keuze. Door het lijden te omarmen, wordt het zachter en mag het oplossen. Maar hoe doen we dat, ons lijden omarmen? Edith beschrijft in haar indrukwekkende boek hoe ze haar eigen trauma helemaal heeft durven aankijken en doorvoelen, en hoe ze haar cliënten helpt om dit ook te durven. Dat vraagt om een veilige omgeving en grote moed. Ik herken in het werk van Edith veel van hetgeen ik zelf ervaar in mijn werk als stembevrijder.
Door mezelf ook te durven blijven onderzoeken en meer en meer uiting te geven aan alles wat leeft in me ontstaat ruimte in me voor mededogen voor mezelf en anderen, en een nieuw soort lichtheid. Zuchten, kreunen, schreeuwen, huilen, alles mag er zijn in het zingen en het werkt bevrijdend. Ik voel me steeds minder slachtoffer van mijn verleden of omstandigheden, hoewel mijn geschiedenis nog hetzelfde is.
Een mooie reis met steeds meer vreugde en dankbaarheid. Hoe meer ik het lijden ik in mezelf kan aankijken en kan laten klinken, hoe meer ik anderen kan helpen dit ook te durven. Vooral boosheid is best spannend om te voelen en te uiten. Boosheid wordt vaak gezien als het tegendeel van vergeving, als een negatieve emotie. Maar niets is minder waar.
Boosheid heeft een enorme kracht en waarheid in zich en vertelt je iets over je grenzen. Er zijn eigenlijk geen slechte of goede gevoelens, alleen maar gevoelens die graag gezien, gehoord en geheeld willen worden. Dan pas kunnen we echt vergeven, zodat we ons geen slachtoffer meer hoeven voelen en vrij kunnen zijn. Ben je benieuwd naar de werking van Stembevrijding? Op 17 juni geef ik een workshop over Jaa! zeggen en alles alles omarmen in jezelf. Lees hier meer over. . #vergeven #stembevrijding #boosheid #omarmen #loslaten

Meer artikelen

Ho'oponopono; Eric Tielemans

HO'OKAHI NO LA'AU LAPA'AU, NO KA MIHI - The first medicine is forgiveness

In de Hawaiiaanse traditie, en met name in Ho'oponopono (to make pono), speelt vergeving een belangrijke rol. Nu denken wij hier in het Westen vaak dat we dus een ANDER moeten vergeven. Maar vanuit het perspectief van Ho'oponopono gaat het juist om het vergeven van ONSZELF voor het creëren van situaties in ons leven die we lastig vinden. Ho'oponopono laat ons zien dat we verantwoordelijk zijn voor alles wat er in ons leven gebeurt. Dat is - zeker in het begin - effe slikken.

Ho'oponopono is bekend geraakt als een Hawaiiaans vergevingsritueel. Dat is het ook en het is meer dan dat. Ho'oponopono in het Hawaiiaans betekent 'zuiver maken, rechtzetten'. In het proces van Ho'oponopono ga je op zoek naar die plekken in je leven waar pijn, verdriet, gramschap, schuldgevoel of kwaadheid huist. Het zijn die plekken die je tegenhouden om voorwaarts te gaan in je leven. En het zijn die plekken die om heling vragen.

Heling in Ho'oponopono betekent dat je om vergiffenis vraagt voor alles wat geleid heeft tot de situatie zoals die is. Dat klinkt eenvoudig en in wezen is het dat ook. Toch hebben veel mensen grote moeite om dat daadwerkelijk te doen, we zijn immers gewend om de oorzaak van alle narigheid buiten ons te zoeken. Maar je moet leren beseffen dat er is niet zoiets bestaat als daarbuiten. Ho'oponopono is een uitnodiging om volledige verantwoordelijkheid te nemen voor je leven, in te gaan zien dat je alles wat zich in je leven voordoet zelf hebt gecreëerd en te gaan begrijpen dat jij de enige bent die je leven kan veranderen. Als je bereid bent om die stap te zetten en ermee te blijven oefenen zal je leven compleet veranderen en een stuk eenvoudiger worden.

Ikzelf heb het mogen leren in cursussen van mijn school Malamalomi en een weekend-seminar bij dr.I.Hew Len. Aanvankelijk merkte ik weinig verschil, maar in de loop der tijd is er bij mij iets wezenlijk veranderd. Mijn leven is lichter en stromender geworden, vol compassie naar mezelf en anderen. Ik voel me minder machteloos bij problemen en conflicten. En het is makkelijker geworden om in verbinding te blijven met mezelf en anderen. Dan gun ik iedereen! Liefdevolle groet, Eric

Wil je meer weten over Ho’opopono? Kijk dan eens op Helder Dromen.

Vergeving: Tamara Traupe

Vergeving
Door zowel jezelf als een ander te vergeven, komt er een gevoel van vrij zijn en opluchting.
Een gevoel van mildheid en meer ruimte in je hart.
Ruimte voor meer liefde, liefde voor jezelf en ook weer voor een ander.
Tamara Traupe, Praktijk Focus & Flow voor Coaching & Aurareadings Tel 06-11596332

Als woede vergeving in de weg zit: Esther Zwietink

"Zoals ik moeder was... dat is echt niet wat jij nodig had gehad! Je had iets heel anders verdiend. Dat zie ik nu helemaal in."

Tijdens een reading komen overleden dierbaren soms door om te zeggen dat ze nu inzicht hebben gekregen in wat ze bij leven anders hadden moeten doen, hebben laten liggen of hebben aangericht. Meestal voelt de klant die bij mij is voor een reading ontroering, rust en gezien worden.
Over de dood heen kan een band zich zo herstellen. Vergeving kan na de dood nog steeds gegeven worden. Evenals een sorry zeggen.
Moeder en dochter kwamen in dit moment weer samen. De onzichtbare omhelzing die in de sfeer hing was voelbaar.

Maar een enkele keer is iemand nog helemaal niet toe aan vergeving. Dan is de woede nog steeds zo groot en lukt het nog niet om de sorry te ontvangen.
En dat mag. Dat is niet erg. De overleden bekende of dierbare doet gewoon diens best om te laten weten: ik sta er klaar voor dit met je uit te werken. Om te healen wat er is blijven liggen.
Want dat is wat een overledene ons gunt. Heel maken wat stuk was. Niet vanuit ego; een ziel is ego loos. Maar voor de achterblijvers.
Omdat leven te kostbaar is om gebukt te blijven onder alles wat ons is aangedaan.

Als de woede nog zo groot is, dan is er vaak extra steun voor iemand nodig. Steun in de verwerking. Om de woede te mogen erkennen. Woede die zo verstopt lag tussen allemaal goedpraat laagjes, ontkenning, of angsten.

In dat geval verwijs ik door naar een rouwtherapeut, psycholoog of een haptotherapeut. Soms is een reading daarvoor nodig. Om je gesteund te voelen in jouw rouw proces. En dat dat niet gek is. Want alles hoort erbij.

Uit eigen ervaring weet ik dat ik over de dood heen de band met mijn vader heb kunnen herstellen. En dat voelt enorm waardevol. Het was me een klusje... Maar het was het waard.
Want door dat te doen, heb ik mezelf ook beter leren kennen en ook stukken van hém in míj mogen leren kennen!
Meer weten over mijn werk en mediumschap? Kijk dan eens op https://www.perlarosa.nl/mediumschap-
Tevens geef ik jaartrainingen in het mediumschap.
#mediumschap #reading #amsterdam #NDSM #online #liefde #verbinding #vergeving #zacht #herstellen #samen #verwerken